
Woohoo!
امروز صبح ما یک «خبرنامه» دریافت کردیم که به امضای هیئت مدیره رسیده و توسط معاون مدیر ساختمان منتشر شده بود.
حالا نمیدانم شما چطور، اما این اولین باری است که من چنین خبرنامهای میبینم. برای اینکه مطمئن شوم چیزی از مجموعهای از «بهروزرسانیهای انجمن» را از دست ندادهام، در بایگانی ایمیلهایم عبارت «Community Update Newsletter» را جستجو کردم. نتیجه: صفر. هیچ.
با این حال، فکر میکنم خیلی خوب است که هیئت مدیره در حال برقراری ارتباط است. ارتباط همیشه خوشایند است. اما این بخش مرا به فکر فرو میبرد: چرا این خبرنامه با برند ICON Property Management منتشر شده و از یک آدرس ایمیل condocontrol.com ارسال میشود؟
اگر من در هیئتمدیره بودم، اعلانهای هیئت را از حساب ایمیل خود هیئت ارسال میکردم ــ که جالب است بدانید این حساب تازه همین اواخر با ما به اشتراک گذاشته شد. جزئیات کوچک، اما با اثری بزرگ.
باشه، بریم سراغ محتوا:
- پروژه درزگیری بالکن – تمام شد (تقریباً): ظاهراً کارهای بیرونی تمام شده، عالیه! اما بعد به ما میگویند سکوی معلق (همان سازه فلزی که ماهها پشت ساختمان ۷۵ آویزان بود) قرار است همانجا بماند چون جابهجاییاش ۵۰۰۰ دلار خرج دارد. ببینید، من مهندس نیستم، اما اگر پروژه تمام شده… آیا سکو هم نباید تمام شده باشد؟ وگرنه، ما میمانیم با یک نمای دائمی «صنعتی-شیک» روی ظاهر ساختمان که مشاوران املاک عاشقش میشوند.
- «صندوق ذخیره سالم»: در خبرنامه به ما اطمینان دادهاند که بازسازیها به طور کامل از «صندوق ذخیره سالم» تأمین مالی شده است. عبارتی آرامشبخش، اما من ترجیح میدهم این را با نگاه به آخرین بستهی بودجه یا، حتی بهتر، گواهی وضعیت که مشاوران املاک واقعاً از آن استفاده میکنند، تأیید کنم. واژههایی مانند «سالم» ذهنی و نسبیاند—مثل وقتی که صندلیهای راهرو را «وینتیج» مینامند بهجای «فرسوده».
- نوسازی داخلی – برنامه پنجساله: هیئت مدیره یک طراح را برای بازسازی راهروها و امکانات ما به کار گرفته است. ایدهی خوبی است (آن صندلیها واقعاً سالها پیش باید بازنشسته میشدند)، اما چرا این پروژه را در طول پنج سال کش میدهند؟ جایگزینی چند صندلی نباید به اندازه ساختن اهرام مصر زمانبر باشد.
اشتباه نکنید—پیشرفت چیز خوبی است، اما چیزی که آن را بهتر میکند این است:
- ارتباط مستقیم از سوی خود هیئتمدیره، بدون فیلتر شدن از طریق برندینگ مدیریت ملک.
- درگیر شدن واقعی مالکان و ساکنان هنگام برنامهریزی پروژههای بزرگ مهم است؛ آیا باید این کار را همین حالا انجام دهیم، بعداً، یا شاید اصلاً انجام ندهیم؟ این گفتوگویی است که ارزش مطرح شدن دارد.
در نهایت، من تلاش برای تهیهٔ یک خبرنامه را قدردانی میکنم. امیدوارم این اولینِ بسیاری باشد—و امیدوارم خبرنامهٔ بعدی کمی بیشتر حس کند که از سوی هیئتمدیرهٔ ما، برای جامعهٔ ماست.